Maurice’s verhaal na de therapie
Twee jaar na de therapie schrijft Maurice een brief. ‘Ik ben een totaal ander leven begonnen en heb helemaal geen last van enige aanvechting, terugval of wat dan ook.’
“Ik doe uitsluitend dingen die me vervulling en plezier geven. Ik geniet van mijn huidige vrouw, mijn huidige werk, mijn leven. Ik voel me rijk.”
‘Mijn seksverslaving was destijds een uitlaatklep voor mijn depressieve situatie. Net zoals veel en veel te hard rijden op de snelweg. Mijn vrouw zegt wel eens: “je lijkt wel een bejaarde achter het stuur’’ Zo zie je maar. Ik heb mijn rust gevonden.’
Ik herinner me Maurice nog goed. Toen zijn toenmalige vrouw hem de scheiding had aangezegd, was hij er slecht aan toe. Maar in het herstelprogramma van de mannengroep, rechtte hij zijn rug en aanvaardde hij de consequenties, inclusief de gigantische alimentatie die hij moest ophoesten.
Hij nam een baan die hem meer voldoening gaf, ging sporten waardoor hij afviel en herstelde vriendschappen. Na verloop van tijd ontmoette hij een nieuwe vrouw met wie hij een relatie wist op te bouwen met diepgang en werkelijke emotionele intimiteit.
Er ging een wereld voor hem open. Een wereld van waardering, vriendschap en respect. Ze kochten samen een huis en kregen een kind.